Beau De L'air

De première in de assistentiewoningen van Beau de l’Air is voor Francine Raes. De kwieke dame verhuisde in september naar haar gloednieuwe appartement en werd zo de allereerste bewoner van het project. “Alles moet hier nog wat op gang komen, maar ik mis mijn oude appartement absoluut niet”, zegt ze overtuigd. 

Beau de l’Air is helemaal klaar om uit de startblokken te schieten. De 55 assistentiewoningen zijn piekfijn afgewerkt, de tafels in het restaurant zijn gedekt en de krant ligt al klaar in het gemeenschappelijke salon. Alle woningen zijn verkocht, dus nu is enkel nog wachten tot alle bewoners hun nieuwe thuis komen inrichten. 

Beau De L'air

Nooit meer terug naar het binnenland

“Ik ben geboren in Hingene, deelgemeente van Bornem. ‘t Is een prachtige, rustige en groene plek. Ik heb er altijd graag gewoond: eerst als kind en later ook met mijn man en zoon. Toen we wat ouder werden, zijn wij naar een appartement in Bornem verhuisd. Na het overlijden van mijn man en toen mijn zoon een appartement in Knokke-Heist kocht, heb ik beslist om ook aan de kust te gaan wonen. Dat is nu bijna zestien jaar geleden.” 

“Sinds ik aan de zee woon, heb ik een heel ander leven. Het is hier rustig en gezond wonen. Bovendien heb ik hier al heel veel mensen leren kennen. Ik ben lid van de Okra en van de Liberale Vrouwen en ga regelmatig kaarten in het cultureel centrum in de buurt. Ik kan niet geloven dat iemand die hier in Knokke woont ooit nog terug zou willen naar het binnenland.” 

Beau De L'air
Ik ga en sta waar ik wil

Alle zorg in alle vrijheid

“Mijn vriendin en ik hebben onze eigen Rummikub-tafel. Die hebben ze hier speciaal voor ons gezet!” 

“Ook van de verhuis van mijn eigen appartement in Knokke-Heist naar Beau de l’Air heb ik helemaal geen spijt. Waarom niet? Omdat iedereen hier zo goed voor mij zorgt, terwijl ik toch nog al mijn vrijheid heb. Toen ik hier nog maar pas woonde, ben ik even ziek geweest. Ik moest tien dagen lang binnenblijven, iets wat vroeger moeilijk lukte omdat ik alleen woonde. Toen was ik alleen en kon mijn zoon niet elke dag komen. Hier hebben ze alles gedaan om mij te verzorgen: mijn eten en medicatie werden zomaar naar boven gebracht. In mijn appartement heb ik een rode knop waar ik dag en nacht op kan drukken als ik hulp nodig heb. Ook naast mijn bed en in de badkamer hangt er zo’n knop. Als ik daarop druk, kan ik direct met een verzorger spreken.” 

“Anderzijds doe ik natuurlijk wat ik zelf wil. Ik heb mijn eigen ingang en ga en sta waar ik wil. Ik ga elke week twee keer kaarten, ga in Knokke op restaurant en elke maand speel ik sjoelbak met de Okra. Hier kan ik natuurlijk ook zonder problemen mijn familie of vrienden uitnodigen. Als we dat willen, kunnen we gezellig in het gemeenschappelijke salon zitten of iets lekkers eten in het restaurant. Ik heb al een paar keer een vriendin uitgenodigd om samen Rummikub te spelen. We hebben hier zelfs al ons eigen Rummikub-tafeltje gekregen. Dat hebben ze daar speciaal voor ons gezet en dat blijft er staan. Nog een reden waarom ik het hier zo fijn vind”, lacht Francine. 

“Ook als mijn vriendinnen of familie hier niet zijn, heb ik aan sociaal contact helemaal geen gebrek. Lieselot, de onthaalmedewerkster, zorgt heel goed voor mij. We zitten regelmatig samen te babbelen in het salon of we drinken een glaasje wijn op mijn appartement. Wanneer alle bewoners er zijn, zullen er nog veel meer activiteiten georganiseerd worden, zoals optredens of een spelletjesnamiddag. Beneden is er ook een klein kapsalon, een fitness en een wellnessruimte. Ik voel mij hier veilig en goed. Ik kan het iedereen van mijn leeftijd aanraden!” 

Deel met anderen